Czwartek, 28 maja
"Station 13"
(Nowy Świat 13, budynek WPA)
autorstwa Wiktora Łuczyńskiego




"Station 13" próba ożywienia miasta poprzez wprowadzenie nowych elementów w przestrzeń nas otaczającą.
Pomysł jak to zrobić?
Proste! Wziąć puszkę z farbą i zamalować to co mało wartościowe, tworząc nową jakość na to miejsce.
Koncepcja?
Także prosta... przedstawić ludzi, których codziennie się widuje na ulicy i przy pomocy piktogramów nadać im nowe relacje społeczne, wprowadzić ruch i dialog między nimi.

UWAGA, UWAGA!

Z przykrością informujemy, że akcja "station 13" z przyczyn niezależnych, dziś się nie odbędzie! Mamy nadzieje, że zostanie wkrótce zrealizowana, a o terminie powiadomimy oczywiście tutaj na blogu.
Przepraszamy i zapraszamy do uczestnictwa w pozostałych akcjach i wystawach.

Zapraszamy!
dziś w Państwowym Pomaturalnym Studium Kształcenia Animatorów Kultury (ul.Podmiejska 25, w Kaliszu, oczywiście!:) odbędzie się pokaz filmów o Street Art.

Zainteresowanych serdecznie zapraszamy!

praca z cyklu Świętości polskie
"Lustereczko, powiedz przecie, kto jest najuczciwszy w świecie"
(wystawa stała; budynek WPA, Nowy Świat 13)
autorstwa Zofii Calińskiej

"Lustereczko, powiedz przecie, kto jest najuczciwszy w świecie"

Tak... jestem Polakiem
Tak... jestem patriotą
Tak... kocham swój kraj
Tak... wierzę w Boga
Tak... jestem katolikiem
Tak... mam wspaniałą rodzinę
Tak... mam dobrą pracę
Tak... płacę podatki
Tak... mam czyste sumienie
ON? Tak... nienawidzę go!

Praca została wykonana w pracowni malarstwa pod kierunkiem Profesora Jarosława Kozłowskiego. Składa się z czterech, zapisanych w odbiciu lustrzanym donosów, które zostały umieszczone w pozłacanych ramach. Po przeciwległej stronie znajdują się lustra. Dopiero gdy spojrzymy w lustro możemy bez problemu odczytać treść donosu, jak również zobaczyć swoje własne odbicie.

Pierwsza praca z cyklu "Świętości polskie" ma być swojego rodzaju refleksją nad ludzką emocją jaką jest zawiść - emocją tak powszechną i powszechnie "pielęgnowaną", która rani i niszczy wzajemne relacje.

Pozłacane ramy nadają znaczenie "zaszyfrowanej" treści. Sam obraz staje się w tym momencie niejako godny podziwu, wartościowy, w jakiś sposób atrakcyjny dla oka. Nie przeszkadza nam to, że nie potrafimy odczytać tekstu. Nie odnajdujemy w nim niczego co mogłoby wzbudzić nasz niepokój. Dopiero patrząc w lustro zauważamy, że ten z pozoru "niewinny" tekst ma ukryte przesłanie. Patrzymy na własne odbicie i na tekst donosu, z którym próbujemy się identyfikować. Obraz widziany w lustrze staje się prowokacją do zadania sobie pytania o własną tożsamość, o swój stosunek do problemu donosicielstwa.







Treść donosów:

Chciałbym poinformować, że mój sąsiad mimo, że pobiera rentę strukturalną to również pracuje jako murarz. Bardzo często widzę jak jeździ na rowerze po wsi ze sprzętem do murarki. Wiem na pewno, że pracuje, bo sam niedawno korzystałem z jego pomocy, ale najlepiej sami to sprawdźcie. Poniżej podaje szczegółowe dane.
Uczciwy sąsiad

Nasza dobra znajoma prowadzi w swoim mieszkaniu zakład na szeroką skalę. Chwali się kontami z dolarami i euro. Jest tak bezczelna, że mówi że są równi i równiejsi. Niech płaci podatki jak wszyscy. Zainteresujcie się nią!!
Życzliwa

Sąsiad wynosił niedawno coś w wielkich kartonach, nocami jest u niego cicho, ale świeci się światło. Na pewno produkuje fałszywe pieniądze.

Nasz sąsiad codziennie rano o 5.45 gdzieś wychodzi, wraca zawsze przed 19.00. Jest na bezrobociu. pewnie prowadzi jakiś interes, kiosk. Niech to sprawdzą odpowiednie służby. Ustnie mogę powiedzieć o wiele więcej.
Życzliwy

Pierwsza akcja za nami!

Dziś na przystanku KLA przy ulicy Parczewskiego, podziwiać można pracę Mileny Kowalskiej "Wyliczanka (szkic miejski)". Więcej informacji w poprzednim poście. Zapraszamy do oglądania i komentowania tutaj na blogu. Poniżej kilka zdjęć, na których zarejestrowany został proces powstawania pracy.







praca powstała pod kierunkiem prof. Jarosława Kozłowskiego.

Poniedziałek, 25 maja
"Wyliczanka (szkic miejski)"
(przystanek KLA)
autorstwa Mileny Kowalskiej
godzina: 10-20.

"WYLICZANKA"

jest instalacją rysunkową, rysunkiem wpisanym w przestrzeń. Główną rolę odgrywa tutaj linia, która opowiada o miejscu.
Linia ta spełnia się jako narrator opowieści wpisanej w daną przestrzeń.

W rysunku ważne jest wyliczanie wszystkich poszczególnych elementów biorących udział w przedstawieniu-opowieści.

Linia wymienia te elementy, ujawnia, opisuje lub neguje ich istnienie - maskuje, opisuje relacje między nimi.

Wyliczanka to historia o miejscu z wyobraźni i miejscach mi znanych, które są umieszczane w kompozycji jako cytaty (makiety, fotografie).

Rysunek ma kompozycje zamkniętej formy, klamry, ale linia zawsze ma swój początek i koniec, dziurka od klucza czy gniazdko elektryczne, to niezobowiązująca obietnica, tylko sugestia, że to nie jest koniec opowieści, że linia może miec swoją kontynuację jeszcze dalej, może wyjśc na zewnątrz lub nie.

Reanimacja - początek

Żadna przestrzeń, czy to przestrzeń ulicy, pracowni czy mieszkania nie jest przestrzenią pozbawioną znaczeń, kontekstów. W każdej bowiem jest ich nieskończenie wiele, jak wielu jest ludzi z nią związanych, wydarzeń, które miały w niej miejsce. Ale kiedy zaistnieją w tej przestrzeni różnorakie zdarzenia lub, mówiąc za Jerzym Ludwińskim, "fakty artystyczne" to wprowadzimy tym samym nową, nieznaną dotąd jakość.

Zatem reanimujmy, ożywiajmy, odnawiajmy, odnajdujmy nowe znaczenia.